شكوفه گيلاس مامان

سلام پسركوچولوي مامان

فندق كوچولوي من  ديگه حسابي بزرگ شدي ...ماماني موقع راه رفتن فشار بيشتري رو حس مي كنه انگاري همون لحظه تصميم مي گيري به دنيا قدم بذاري، جا به جا شدن مامان موقع خوابيدن حسابي سخت  شده ولي اكشالي نداره پسرم همش فداي يه تار موي پيشي كوچولوم..

وقتي فكر مي كنم چقدر جاي شما تنگ شده, نگران مي شم مبادا اين اوضاع باعث آزار شما بشه... واقعا كه خداي مهربون چه خلقتي داره توي يه فضاي تاريك و تنگ شما رو آماده مي كنه واسه يه دنياي فراخ و پر از انتخاب، بي اونكه هرگز به ياد بياري كه توي چنين حصاري بودي و جات چقده تنگ بوده....

فسقلي مامان جدي من و بابايي باور نمي كنيم كه شما رو به زودي از خدا هديه مي گيريم... هديه اي كه به جونمون بسته است و شادي و سلامتيش رو با تمام وجود مي خواهيم.... عزيزم اميدورام همونقدر كه ما با لمس شما و نشستن توي اتاقت احساس آرامش مي كنيم شما هم زندگي آروم و شادي رو كنار ما تجربه كني....

دوستت داريم و واسه لحظاتي كه تند تند داره تبديل به خاطره مي شه دلتنگ...

اين روزها همچنان مشغله ماماني زياده و واسه همين خيلي خيلي تند مي گذره...طوري كه گاهي فكر مي كنم از داشتنت تو وجودم سيراب نشدم و كلي لذت نابرده دارم.....